People are strange

აუ, რა პირით უნდა ჩავხედო მე ეხლა ჩემს ბლოგს თვალებში, არ ვიცი, რა..
ასეთი უპატივცემულობა იშვიათია ბლოგის ისტორიაში.
იმედია, მიმიღებს ბლოგსპოტი უძღებ შვილს და კვლავაც ჩამიკრავს გულში. ნუ, თუ რა თქმა უნდა, ჩემი კეთილი ნებით შემოვაღწიე ხოლმე აქამდე და მოვიღე მოწყალება რამის დაწერის.

ხოოოდა

აბსოლუტურად ყველაფერი დამავიწყდა ეხლა, რისი დაწერაც მინდა ხოლმე, სრულიად შეუფერებელ მომენტებში (ცუდი არაფერი იფიქროთ ეხლა)რომ მილაგდება ხოლმე თავში "გენიალური" ფრაზები და ვსიო ტაკოე.

მე კიდე, როგორ მინდა ვიყო გენიალური ბლოგერი იგი.

წავედი ეხლა და ხვალ მშობელს მოვიყვან.. ღამის ორი საათია და.. ყველაფერი გენნიალურადაა!